DHAULAGİRİ DAĞI

Dhaulagiri en yüksek, dünyanın yedinci dağ olan (26.795 ft) bir metre 8167 de on dört bin üzerinde sekiz metre . Dhaulagiri was first climbed May 13, 1960 by a Swiss/Austrian expedition. Dhaulagiri ilk bir İsviçre / Avusturya seferi tarafından May 13, 1960 tırmandı oldu.
The mountain's name is धौलागिरी (dhaulāgirī) or धवलागिरी (dhawalāgirī) in Hindi and Nepali . Dağın adı olup धौलागिरी (Dhaulagiri) धवलागिरी (Dhawalagiri) veya Hintçe ve Nepalce . This comes from Sanskrit where धवल (dhawala) means dazzling, white, beautiful [ 2 ] and गिरि (giri) means mountain. [ 3 ] It is often called Dhaulagiri I , denoting the highest summit in its massif called Dhaulagiri Range ( Nepali : श्रृंखला , shrinkhalā), Dhaulagiri Himāl ( Nepali : हिमाल​ ) or The Dhaulagiris . Bu gelen Sanskritçe nerede धवल (dhawala) beyaz anlamına gelir göz kamaştırıcı, güzel [2] ve गिरि (giri) dağ anlamına gelir. [3] Bu benim olduğunu Dhaulagiri sık sık denilen en yüksek ifade eden zirve kendi içinde masifi denilen (Dhaulagiri Range Nepalce : श्रृंखला , shrinkhalā), Dhaulagiri Himāl ( Nepalce : हिमाल) veya Dhaulagiris. This massif extends 120 km from the Kali Gandaki River west to the Bheri . Bu masifi km mesafede 120 uzanan Kali Gandaki Nehri batı Bheri . Dhaulagiri I is the easternmost high peak. Dhaulagiri ben doğudaki yüksek doruğudur.
Annapurna I (8,091m/26,545ft) is only 34 km. Annapurna I (8.091 m/26, 545ft) km sadece 34. east of Dhaulagiri I. The Kaligandaki River flows between through its notable gorge , said to be the world's deepest. I. doğusunda Dhaulagiri Kaligandaki Nehri onun üzerinden arasında akan önemli geçit , söylenen dünyanın en derin. The town Pokhara is south of the Annapurnas, an important regional center and the gateway for climbers and trekkers visiting both ranges as well as a tourist destination in its own right. Kasaba Pokhara ve dağcılar için güneyinde Annapurnas, önemli bir geçit ve bölge merkezi yürüyüşçülerin sağ ziyaret hem aralıkları hem de kendi hedefi olarak bir turist.

 Dhaulagiri Range looking west from Poon Hill. Dhaulagiri Range Poon Tepesi'nden batıya bakıyor. Contents Içindekiler  [hide]
1 Geography 1 Coğrafya
1.1 Geographic History 1.1 Coğrafi Tarihi
2 Dhaulagiri I Climbing History Ben Tırmanma Tarihi Dhaulagiri 2
2.1 Partial Timeline 2.1 Kısmi Timeline
3 Other peaks in the Dhaulagiri Himalaya Dhaulagiri Himalaya 3 Diğer zirveleri
3.1 Climbing History 3.1 Tarih Tırmanma
4 References 4 Referanslar
5 Sources 5 Kaynakları
6 External links 6 Dış bağlantılar

 Geography [ Coğrafya]  Geographic ,History Coğrafi Looking north from the plains of India, most 8,000 metre peaks are obscured by nearer mountains, but in clear weather Dhaulagiri is conspicuous from northern Bihar and as far south as Gorakhpur in Uttar Pradesh . Hindistan ovasından kuzeye bakarken, çoğu 8000 metre tepe ama, dağlar yaklaştıkça tarafından gizlenmiş hava açık Dhaulagiri kuzey gelen göze çarpıyor Bihar  ve uzakta güneyde olarak Gorakhpur içinde Uttar Pradesh . In 1808 AD survey computations showed it to be the highest mountain yet surveyed .  This lasted until 1838 when Kangchenjunga took its place, followed by Mount Everest in 1858. 1808 yılında AD anket hesaplamaları gösterdi olmasını en yüksek dağ henüz araştırılan .  Bu 1838 yılına kadar süren Kangchenjunga yerinde izledi onun aldı Everest Dağı'na 1858 yılında.
Dhaulagiri's sudden rise from lower terrain is almost unequaled. alt arazi gelen Dhaulagiri ani yükselişi neredeyse eşsiz. It rises 7,000 metres from the Kali Gandaki River 30 km to the southeast. O güneydoğusunda Kali Gandaki Nehri 30 km mesafede 7000 metre yükselir. The South and West faces rise precipitously over 4000 metres. Güney ve Batı 4000 metrenin üzerinde dik yükselişi ile karşı karşıya. The south face of Gurja Himal in the same massif is also notably immense. Aynı masifi Gurja Himal güney yüzü de özellikle çok büyüktür.
 Dhaulagiri I Climbing History [ değiştir Tarihi Tırmanma] Ben Dhaulagiri 
 Dhaulagiri I in October 2002. Dhaulagiri Ben Ekim 2002'de. Northeast Ridge is the right skyline. Kuzeydoğu Sırtı doğru ufuk çizgisi olan. Most ascents have followed the Northeast Ridge route of the first ascent, but climbs have been made from most directions. En rampalar, ancak ilk tırmanışın Kuzeydoğu Sırtı rota izlemiştir en yönden yapılmıştır tırmanıyor. As of 2007 there had been 358 successful ascents and 58 fatalities. Between 1950 and 2006, 2.88% of 2,016 expedition members and staff going above base camp on Dhaulagiri I died. 2007 ve ölümlerin 58 yanımda oldu 358 başarılı tırmanış.  2006 tarihleri ​​arasında 1950 ve ve personeli 2,88% of 2016 sefer Dhaulagiri üzerinde kamp yukarıda gidiyor ben öldü. On all 8,000 metre peaks in Nepal the death rate was 1.63%, ranging from 0.65% on Cho Oyu to 4.04% on Annapurna I and 3.05% on Manaslu . Nepal 8000 metre tepe tüm günü ölüm oranı% 0.65 arasında değişen% 1.63 idi Cho Oyu üzerinde Annapurna ile% 4,04 ben 3,05 ve% Manaslu .
[ edit ] Partial Timeline [ değiştir Timeline] Kısmi 1950 - Dhaulagiri I reconnoitered by a French expedition led by Maurice Herzog . 1950 - Dhaulagiri ben başkanlığındaki Fransız ekip tarafından reconnoitered Maurice Herzog . They they did not see a feasible route and switched to Annapurna, where they made the first ascent of an 8000 m peak . Onlar rota uygun bir vermedi bakın ve bir ilk çıkış açık için yaptıkları, Annapurna 8000 m tepe .
1953-1958 - Five expeditions attempt the North Face, or "Pear Buttress", route. 1953-1958 - Beş sefer, ya da, North Face rota "Armut Payandalı" girişimi.
1959 - An Austrian expedition led by Fritz Moravec makes the first attempt on the Northeast Ridge. 1959 - sefer tarafından Avusturyalı bir Fritz Moravec Ridge üzerinde Kuzeydoğu çaba ilk.
1960 - Swiss/Austrian expedition led by Max Eiselin, successful ascent by K. Diemberger, P. Diener, E. Forrer, A. Schelbert, Nyima Dorje, Nawang Dorje on May 13. 1960 - Max Eiselin, 13 Mayıs K. Diemberger, P. Diener, E. Forrer, A. Schelbert, Nyima Dorje, Nawang Dorje tarafından başarılı çıkış önderliğinde İsviçre / Avusturya seferine. First Himalayan climb supported by a fixed-wing aircraft , which eventually crashed in Hidden Valley north of the mountain during an approach and was abandoned. tarafından desteklenen bir tırmanış Himalaya ilk sabit kanatlı uçak terk yaklaşım bir dağ sırasında Vadisi kuzeyinde Gizli çöktü de sonunda oldu ve. [8]
1969 - Americans, led by Boyd Everett, attempt the Southeast Ridge; seven team members, including Everett, are killed in an avalanche . 1969 - Güneydoğu Sırtı girişimi Amerikalılar, led tarafından Boyd Everett; üyeleri dahil Everett ekip yedi, bir öldürüldü çığ .
1970 - second ascent, via the Northeast Ridge by a Japanese expedition led by Tokufu Ohta and Shoji Imanari. 1970 - Tokufu Ohta ve Shoji Imanari liderliğindeki bir Japon ekip tarafından Kuzeydoğu Sırtı üzerinden ikinci çıkış. Tetsuji Kawada and sherpa Lhakpa Tenzing summit. [ 9 ] Tetsuji Kawada ve Sherpa Tenzing Lhakpa zirvesi.1973 - American team led by James Morrissey makes third ascent via the Northeast Ridge. 1973 - James Morrissey liderliğindeki Amerikan takımı Kuzeydoğu Sırtı üzerinden üçüncü çıkış yapar. Summit team: John Roskelley, Louis Reichardt, sherpa Nawang Samden. Zirve ekibi: John Roskelley, Louis Reichardt, Sherpa Nawang Samden.
1975 - Japanese team led by Takashi Amemiya attempt Southwest Ridge (also known as the South Pillar). 1975 - Takashi Amemiya girişimi Güneybatı Ridge liderliğindeki Japon ekibi (aynı zamanda Güney Pillar olarak da bilinir). Six are killed in an avalanche. Altı bir çığ öldürüldü.
1976 An Italian expedition makes the fourth ascent. 1976 İtalyan sefer dördüncü çıkış yapar.
1977 An international team led by Reinhold Messner attempts the South Face. Reinhold Messner tarafından yönetilen 1977 uluslararası bir ekip, Güney Yüz çalışır.
1978, Spring: Amemiya returns with an expedition which puts five members on the summit via the Southwest Ridge -- the first ascent not using the Northeast Ridge. 1978, Bahar: Güneybatı Ridge üzerinden zirvesinde beş üyeden koyar bir sefer ile Amemiya dönüşler - ilk tırmanışın Kuzeydoğu Sırtı kullanmıyor. One team member dies during the ascent. Bir ekip üyesi yükselme sırasında ölür.
1978, Autumn - Seiko Tanaka of Japan leads successful climb of the very difficult Southeast Ridge. 1978, Sonbahar - Japonya Seiko Tanaka çok zor Güneydoğu Sırtı'nın başarılı tırmanmaya yol açar. Four are killed during the ascent. Dört yükselme sırasında öldürüldü. A French team attempts the Southwest Buttress (also called the "South Buttress"), only reaches 7,200 m. Bir Fransız ekibi, sadece 7200 ulaşır (ayrıca "Güney Payandalı" olarak adlandırılır) Güneybatı Payandalı girişimleri m.
1980 - Four man team consisting of Polish climbers Voytek Kurtyka , Ludwik Wiczyczynski, Frenchman René Ghilini and Scotsman Alex MacIntyre climbed the east face, topping out at 7,500 m on the northeast ridge. 1980 - Polonya dağcı oluşan ekip Dört adam Voytek Kurtyka , Ludwik Wiczyczynski, Fransız René Ghilini ve İskoç Alex MacIntyre sırtlarında kuzeydoğu m 7500 dışarı, tepesi yüz tırmandı doğu. After a bivouac they descended in a storm. Bir açık ordugâh sonra bir fırtınada indi. One week later they climbed the mountain via the northeast ridge. Bir hafta sonra da sırt kuzeydoğu üzerinden tırmandı dağı. [10]
1981 - Yugoslavian team reaches 7,950 m after putting up the first route on the true South Face of the mountain, on the right side, connecting with the Southeast Ridge. 1981 - Yugoslavya takım 7950 m gerçek Güney ilk rota koyarak sonra Güneydoğu Ridge ile bağlarken, sağ tarafta, dağ Yüz ulaşır. They climbed in alpine style but suffered four days of open bivouacs and six days without food before returning. Onlar alpin tarzda tırmandı ama dönmeden önce yemek olmadan açık bivouacs ve altı gün dört gün yaşadı. Also, Hironobu Kamuro of Japan reaches the summit alone, via the normal route. Ayrıca, Japonya Hironobu Kamuro normal yoldan, tek başına zirveye ulaşır.
1984 - Three members of the Czechoslovakian expedition (J. Simon, K. Jakes, J. Stejskal) climb the West Face to the summit. 1984 - Çekoslovakya seferi (J. Simon, K. Jakes, J. Stejskal) üç üyesi Batı zirvesine Yüz tırmanmaya. J. Simon died during the descent. J. Simon iniş sırasında öldü.
1985 A Polish expedition including Jerzy Kukuczka climbs Dhaulagiri in Winter via the standard route, summiting January 21. Polonyalı sefer de dahil olmak üzere 1985 Jerzy Kukuczka 21 Ocak summiting, yoldan standart Kış tırmanıyor Dhaulagiri.
1986 A mostly Polish expedition puts up a second South Face route, on the left side of the face connecting with the Southwest Ridge route. 1986 A çoğunlukla Polonyalı sefer ikinci bir Güney Güneybatı Ridge rota ile bağlantı yüzünün sol tarafında, rota Yüz yukarı koyar. They go above 7,500 m but do not summit. Onlar 7500 metre yükseklikte gitmek ama zirve yok.
1988 Y. Moiseev and K. Valiev in cooperation with a Slovak Z. Demjan succeeded in climbing the south-west buttress. Bir Slovak Z. Demjan ile işbirliği içinde 1988 Y. Moiseev ve K. Valiev güney-batı perçinleştirmek tırmanma başardı. This 3,000 metre ascent with difficult technical climing at 6,800-7,300m was acknowledged as the year's best achievement at the UIAA Expedition Commission Conference. [ citation needed ] climing de 6,800-7,300 m teknik tırmanış zor metre Bu 3000 Konferansı Komisyonu Expedition iyi başarı de UIAA's olduğunu kabul ettiği gibi yıl.
1990 Dhaulagiri becomes the first mountain higher than 8,000 m to be climbed by a Lithuanian. Dainius Makauskas disappears on the descent. 1990 Dhaulagiri. Hale birinci Litvanyalı bir tırmandı tarafından olmak m 8000 dağ daha yüksek Dainius Makauskas iniş kaybolur gör.
1993 A Russian-British team puts up the Direct North Face Route. 1993 Rus-İngiliz ekibi Doğrudan Kuzey Rotası Yüz yukarı koyar.
1998 French climber Chantal Mauduit dies in an avalanche on Dhaulagiri. 1998 Fransız dağcı Chantal Mauduit Dhaulagiri bir çığ ölür.
1999 On October 24 British climber Ginette Harrison dies in an avalanche on Dhaulagiri. 1999 24 Ekim'de İngiliz dağcı Ginette Harrison Dhaulagiri bir çığ ölür. Days later, Slovenian Tomaz Humar climbs the South Face solo but does not reach the summit. Gün sonra, Sloven Tomaz Humar zirvesine tırmanır yalnız Yüz Güney ulaşamıyor ama yok. His ascent ended at 7,300 m due to by a 300 m band of rotten rock. Onun çıkış çürük bir kaya 300 m grup tarafından 7300 m nedeniyle sona erdi. Humar traverses to the dangerous SE ridge, re-enters the face briefly and exits c. Humar yeniden yüz kısaca ve çıkar girer, tehlikeli SE sırtına erişir c. 8000 m for a descent on the NE ridge. NE sırtlarında bir iniş için 8000 m. Dhaulagiri has never been summitted from the South Face , which remains one of the greatest remaining challenges in alpinism. Güney Yüz gelen Dhaulagiri dağcılık en büyük kalan sorunlardan biri olmaya devam etmektedir ki, summitted olmamıştı.
2007 - Eva Martínez becomes the first Mexican woman to ascend the Dhaulagiri with a Spanish team in which two colleagues died. 2007 - Eva Martínez ilk haline Meksikalı bir ile Dhaulagiri yükselmek için kadın İspanyolca öldü takım hangi iki meslektaşını.
Other peaks in the Dhaulagiri Himalaya [ değiştir Himalaya Dhaulagiri içinde] Diğer zirveleri World Dünya
Rank † Rütbe †  Mountain Dağ  Height (m) Yüksekliği (m)  Height (ft) Yükseklik (ft)  Coordinates Koordinatları  Prominence (m) Ün (m)  First ascent Ilk çıkış 
30 30  Dhaulagiri II Dhaulagiri II  7,751 7,751  25,430 25,430  28°45′50″N 83°23′15″E  /  28.76389°N 83.3875°E  / 28.76389; 83.3875 ( Dhaulagiri II ) 28 ° 45'50 "N 83 ° 23'15" E / 28,76389 ° N 83,3875 ° E / 28,76389; 83,3875 (Dhaulagiri II)  2,391 2,391  1971 1971 
 Dhaulagiri III Dhaulagiri III  7,715 7,715  25,311 25,311  28°45′17″N 83°22′37″E  /  28.75472°N 83.37694°E  / 28.75472; 83.37694 ( Dhaulagiri III ) 28 ° 45'17 "N 83 ° 22'37" E / 28,75472 ° N 83,37694 ° E / 28,75472; 83,37694 (Dhaulagiri III)  135 135  1973 1973 
 Dhaulagiri IV Dhaulagiri IV  7,661 7,661  25,135 25,135  28°44′12″N 83°18′52″E  /  28.73667°N 83.31444°E  / 28.73667; 83.31444 ( Dhaulagiri IV ) 28 ° 44'12 "N 83 ° 18'52" E / 28,73667 ° N 83,31444 ° E / 28,73667; 83,31444 (Dhaulagiri IV)  469 469  1969 1969 
 Dhaulagiri V Dhaulagiri V  7,618 7,618  24,992 24,992  28°44′05″N 83°21′41″E  /  28.73472°N 83.36139°E  / 28.73472; 83.36139 ( Dhaulagiri V ) 28 ° 44'05 "N 83 ° 21'41" E / 28,73472 ° N 83,36139 ° E / 28,73472; 83,36139 (Dhaulagiri V)  340 340  1975 1975 
 Dhaulagiri VI Dhaulagiri VI  7,268 7,268  23,845 23,845  28°42′30″N 83°16′27″E  /  28.70833°N 83.27417°E  / 28.70833; 83.27417 ( Dhaulagiri VI ) 28 ° 42'30 "N 83 ° 16'27" E / 28,70833 ° N 83,27417 ° E / 28,70833; 83,27417 (Dhaulagiri VI)  453 453  1970 1970 
72 72  Churen Himal (Main) Churen Himal (Ana)  7,385 7,385  24,229 24,229  28°44′06″N 83°12′58″E  /  28.735°N 83.21611°E  / 28.735; 83.21611 ( Churen Himal (Main) ) 28 ° 44'06 "N 83 ° 12'58" E / 28,735 ° N 83,21611 ° E / 28,735; 83,21611 (Churen Himal (Ana))  600 600  unknown‡ bilinmeyen ‡ 
 Churen Himal (East) Churen Himal (Doğu)  7,371 7,371  24,229 24,229  28°44′33″N 83°13′51″E  /  28.7425°N 83.23083°E  / 28.7425; 83.23083 ( Churen Himal (East) ) 28 ° 44'33 "N 83 ° 13'51" E / 28,7425 ° N 83,23083 ° E / 28,7425; 83,23083 (Churen Himal (Doğu))  150 150  1970 1970 
 Churen Himal (West) Churen Himal (Batı)  7,371 7,371  24,183 24,183  28°43′55″N 83°12′45″E  /  28.73194°N 83.2125°E  / 28.73194; 83.2125 ( Churen Himal (West) ) 28 ° 43'55 "N 83 ° 12'45" E / 28,73194 ° N 83,2125 ° E / 28,73194; 83,2125 (Churen Himal (Batı))  70 70  1970 1970 
 Dhaulagiri VI Dhaulagiri VI  7,268 7,268  23,845 23,845  28°42′30″N 83°16′32″E  /  28.70833°N 83.27556°E  / 28.70833; 83.27556 ( Dhaulagiri VI ) 28 ° 42'30 "N 83 ° 16'32" E / 28,70833 ° N 83,27556 ​​° E / 28,70833; 83,27556 ​​(Dhaulagiri VI)  485 485  1970 1970 
95 95  Putha Hiunchuli Putha Hiunchuli  7,246 7,246  23,773 23,773  28°44′50″N 83°08′55″E  /  28.74722°N 83.14861°E  / 28.74722; 83.14861 ( Putha Hiunchuli ) 28 ° 44'50 "N 83 ° 08'55" E / 28,74722 ° N 83,14861 ° E / 28,74722; 83,14861 (Putha Hiunchuli)  1,151 1,151  1954 1954 
 Gurja Himal Gurja Himal  7,193 7,193  23,599 23,599  28°40′26″N 83°16′37″E  /  28.67389°N 83.27694°E  / 28.67389; 83.27694 ( Gurja Himal ) 28 ° 40'26 "N 83 ° 16'37" E / 28,67389 ° N 83,27694 ° E / 28,67389; 83,27694 (Gurja Himal)  500 500  1969 1969  
 False Junction Peak Yanlış Kavşağı Peak  7,150 7,150  23,458 23,458  28°43′00″N 83°16′38″E  /  28.7166667°N 83.27722°E  / 28.7166667; 83.27722 ( False Junction Peak ) 28 ° 43'00 "N 83 ° 16'38" E / 28,7166667 ° N 83,27722 ° E / 28,7166667; 83,27722 (Yanlış Kavşağı Peak)  400 400  1970 1970  
 Junction Peak Kavşak Peak  7,108 7,108  23,320 23,320  28°43′19″N 83°16′38″E  /  28.72194°N 83.27722°E  / 28.72194; 83.27722 ( False Junction Peak ) 28 ° 43'19 "N 83 ° 16'38" E / 28,72194 ° N 83,27722 ° E / 28,72194; 83,27722 (Yanlış Kavşağı Peak)  20 20  1972 1972 
† Only peaks above 7,200 m with more than 500 m (1,640 ft) of topographic prominence are ranked . ft) 1640 m (500 Sadece tepe üzerinde 7.200 m den fazla † topografik önem vardır sırada .
‡ The status of Churen Himal's three peaks is unclear and sources differ on their heights. The coordinates, heights and prominence values above are derived from the Finnmap.  The first ascent data is from Neate, [ 11 ] but it is unclear if the first ascent of Churen Himal East was actually an ascent of the highest of the three peaks, as Neate lists Churen Himal Central as a 7,320 m subpeak of Churen Himal East. zirveleri üç Himal ‡ durumu Churen belli değildir ve kaynakları yükseklikleri onların farklı gör. Finnmap üzerindedir türetilir koordinatları değerleri önem ve yükseklikleri. İlk çıkış veri Neate dan ,  ama Churen Doğu Himal üç zirvelerinin en yüksek subpeak olarak 7320 m bir Neate Merkez listeleri Churen Himal, çıkış bir Doğu oldu aslında Himal ilk yükselişin Churen olduğunu anlamamanız durumunda.
Most of the named 7,000 metre peaks are on a ridge extending WNW, separated from Dhaulagiri I by 5,355m French Pass at 28°46'55"N, 83°31'54"E. In order they are Dhaulagiri II, III, V, IV, Junction Peak, Churens East, Central and West, then Putha Hiunchuli. zirveleri metre çoğu adlı 7000 E. "83 ° N 31'54" 46'55 28 ° 'de 5.355 m Fransız Pass tarafından gelen Dhaulagiri ben vardır BKB bir sırt uzanan ayrılmış [14] onlar için vardır, Dhaulagiri II III, V, IV, Kavşak Tepe, Churens Doğu, Orta ve Batı, sonra Putha Hiunchuli. False Junction Peak, Dhaulagiri VI and Gurja are on a ridge extending south from Junction Peak.  The British Alpine Club's  Himalayan Index lists 37 more peaks over 6,000 m. Yanlış Kavşak Tepe, Dhaulagiri VI ve Gurja Peak Kavşağı güneye uzanan sırt bir oluşturmuyor. İngiliz Alpine Club [16] Himalaya Endeksi m. tepe üzerinde 6000 daha listelerini 37
Climbing History [ değiştir Tarihçe] Tırmanma 1954 - JOM Roberts and Sherpa Ang Nyima climb Putha Hiunchuli, first major summit ascent in the range.  1954 - Jom Roberts ve Şerpa Ang Nyima tırmanmaya Putha Hiunchuli, tırmanışın aralık zirvesinin ilk büyük. [18]
1955 - Dh.II attempted by JOM Roberts and others 1955 - Dh.II Roberts Jom teşebbüs ve diğerleri 1959 1959
1.Pre-monsoon  and post-monsoon  reconnaissances of Dh.II by Japanese expeditions. Ön muson ve post-muson sefer Japonlar tarafından Dh.II reconnaissances of.
2.Hangde 6556m in Mukut section attempted.Mukut bölümünde Hangde 6556m çalıştı.
1962 1962
1.Churen attempt from north by Japanese Nihon University expedition. Japon Nihon Üniversitesi seferi ile kuzey Churen girişimi. Climbed Hangde (~6600m), Tongu (~6250m), P6265 during approach/acclimation through Hidden Valley; also Kantokal (~6500m) north of Putha Hiunchili. [ 23 ] ~ 6600m), Tongu (~ 6250m), P6265 sırasında yaklaşım Vadisi Gizli / alışma yoluyla (tırmanılan Hangde; da Kantokal (~ 6500m) Hiunchili Putha kuzeyinde.
2.Churen and Dh.VI attempt from south by JOM Roberts, thinking he was on Dh.IV due to inaccurate maps. Jom Roberts güneyden Churen ve Dh.VI teşebbüs, düşünme o Dh.IV üzerinde hatalı haritalar kaynaklanıyordu. Climbed a lower peak (6,529m) near Gurja, naming it Ghustang after the stream draining the cirque they climbed in.  sonra dere drene cirque onlar tırmandı Ghustang onu içeri adlandırma tırmanılan Gurja) yakınındaki m (6529 doruk alt
1963 1963
1.Dh.II attempt by Austrian expedition, reaching 7,000m [ 25 ] ulaşarak 7000, Avusturya seferi m Dh.II girişimi [25]
2.Dh.III attempt [ 26 ] Dh.III girişimi1965 1965
1.Japanese expedition to Dh.II delayed two months by heavy snow in approach passes. Dh.II Japonca sefer yaklaşım geçer ağır kar tarafından iki ay gecikmeli. Lost two porters to avalanche, then another porter was injured in a fall and needed evacuation. çığ iki hamal Lost, daha sonra başka bir kapıcı düşme ve gerekli tahliye yaralandı. This left too little food to continue. [ 27 ] Bu devam sola çok az yiyecek. [27]
2.JOM Roberts leads British RAF expedition to Dh.VI, still believing it was Dh.IV. Jom Roberts hala Dh.IV. oldu inanarak, Dh.VI İngiliz RAF seferi olur Defeated by late monsoon, then early winter storms creating excessive avalanche risk.. [ 28 ] .. Risk Defeated tarafından geç kış fırtınaları yaratan aşırı erken muson, sonra çığ .
1969 1969
1.Dh.IV attempt by Austrian Alpine Club. Avusturyalı Alpine Club tarafından Dh.IV girişimi. Five Austrians and one Sherpa disappear, may have summited. [ 29 ] Beş Avusturyalılar ve bir Sherpa yok, summited olabilir. [29]
2.Gurja climbed by Japanese expedition.. [ 30 ] Gurja sefer Japon tırmandı tarafından .. [30]
3.First authorized ascents of Tukuche 6920m and Tukuche West 6800m. [ 31 ] Ilk. 6800m Batı yetkili rampalar ve Tukuche 6920m ve Tukuche [31]
1970 1970
1.Japan's Kansai Mountaineering Club unsuccessful on Dh.IV in April but climbed Dh.VI [ 32 ] and False Junction Peak.. [ 33 ] Kulüp başarısız üzerinde Dh.IV Nisan Dağcılık Kansai Japonya ama Dh.VI tırmandı [32] ve False Kavşak Tepe .. [33]
2.Korean expedition claims they summited Churen East on April 29. Korean sefer onlar 29 Nisan'da Churen Doğu summited iddia ediyor. Questioned by same year Japanese expedition, see next. Aynı yıl Japon keşif heyeti tarafından sorgulanmış, sonraki bakın.
3.Japanese expedition climbs Churen Central and Churen West on Oct. 24.. [ 34 ] Japon seferi 24 ve Churen Batı'ya Ekim Merkezi tırmanıyor Churen .. [34]
1971 1971
1.First ascent of Dh.II on May 18 by German expedition. [ 35 ] Alman ekip tarafından 18 May Dh.II tarihinde ilk yükseliş. [35]
2.Dh.IV attempt [ 36 ] Dh.IV girişimi [36]
3.Dh.V attempted by pre- and post-monsoon Japanese expeditions. Dh.V öncesi ve sonrası muson Japon seferler ile çalıştı. Both ended by fatal accidents. [ 37 ] Her iki kaza ölümle sonuçlanan. [37]
1972 - Dh.IV attempted twice by Japanese expeditions. 1972 - Dh.IV Japon seferleri ile iki kez denedi. First attempt abandoned when a climber fell ill and died at 6200m. Bir dağcı hastalandı ne zaman ve 6200m ölen ilk girişim terk etti. Second expedition climbed via crest from west, found route too long at high elevation (7,000m+). İkinci sefer, batıdan kret üzerinden tırmandı (7000 m +) yükseklik de çok uzun yol bulundu. Climbed Dh.VI and Junction Peak. [ 38 ] Tırmandı Dh.VI ve Kavşak Tepe. [38]
1973 1973
1.first ascent of Dh.III on October 20 by German expedition. [ 39 ] Alman ekip tarafından 20 Ekim Dh.III tarihinde ilk yükseliş. [39]
2.Dh.IV attempted by Austrians who reached 7250m on N face, then by British who quit after two deaths. [ 40 ] Dh.IV ölümleri iki sonra çıkın İngiliz daha sonra yüz N 7250m girişiminde ulaştı tarafından Avusturyalılar. [40]
1974 1974
1.Dh.IV attempt by British RAF expedition abandoned after three sherpas killed by falling ice. [ 41 ] RAF sefer İngiliz Dh.IV girişimi buz düşen öldürdü tarafından Sherpa üç terkedilmiş sonra. [41]
2.In Mukut section: ascents of Parbat Rinchen 6200m, Parbat Talpari 6248m, West Himparkhal 6248m, East Himparkhal 6227m, Tashi Kang III 6157m [ 42 ] bölümünde Mukut: 6157m III rampalar ve Parbat Rinchen 6200m, 6248m Parbat Talpari, Batı Himparkhal 6248m, Doğu Himparkhal 6227m, Tashi Kang [42]
1975 1975
1.Dh.IV climbed May 9 by S. Kawazu and E. Yusuda, who died on descent, bringing death toll on Dh.IV to 14. Dh.IV 14 Dh.IV üzerinde ölü getirerek, iniş öldü S. Kawazu ve E. Yusuda tarafından 9 Mayıs tırmandı. Another Japanese expedition in October puts ten on summit without loss of life. [ 43 ] seferine Ekim Japon bir başka can kaybı olmadan zirve on koyar. [43]
2.Dh.V climbed by M. Morioka and sherpa Pembu Tsering on Japanese expedition. [ 44 ] Dh.V sefer Japon Morioka ve Sherpa Pembu Tsering M. tırmandı tarafından. [44]
1979 - Japanese traverse Dh.II, III and V along 7,150m+ crest. 1979 - Japon travers Dh.II, III ve V 7150 m + kret boyunca. Expedition led by a woman. [ 45 ] Sefer kadın bir yol ile